© Rootsville.eu

Tony Joe White (US)
supp. act David Ronald

Het Depot Leuven
2016, november 16


club: Het Depot

artist: Tony Joe White
artist: David Ronaldo

© Rootsville 2016

review & photo credits: Freddie

 

Tony Joe White is in het land en dan is hij ook steeds weer te gast in de cultuurtempel 'Het Depot' te Leuven. De vorige keer dat ik hem hier aan het werk zag was ook in november maar dan in 2008, toen met zijn zoon Jody aan zijn zijde. Ik stond vandaag voor een dilemma of ik al dan niet mijn fototoestel zou gaan meenemen want TJW is nu niet meteen de swingende persoon om ‘kiekjes’ van te maken en moest ik nu eentje uit de archieven uitdiepen en eens door PS halen, geen kat die het zou merken maar dan heb ik er natuurlijk geen van de support act, dus toch maar.

Die support act is vandaag David Ronaldo en met een familienaam als dit gaat er een lichtje bran,den met wat jeugdsentiment tijdens de jaarlijkse doorgang van Circus Ronaldo, en ja hoor hij is er een telg van. Gelukkig heeft hij nog andere capaciteiten leren ontdekken en één daarvan is muziek. Samen met zijn band 'The Dice' brengt hij stomende rocksongs maar vanavond laat hij zich enkel begeleiden door Charly Verbinnen en brengen zo samen een hommage aan namen als Bob Dylan, CCR, Neil Young, The Band en zovele anderen.

Met de looks van een Axl Rose verschijnt David Ronaldo aan de zijde van zijn kompaan Charly. David op akoestisch materiaal en Charly electrisch waarmee ze beginnen met het footstompin' 'Green River'. Ook de klankleur van David's stem heeft alles om een rockartiest te zijn en vooraan staan toch wel wat fans van beiden. Wat krijgen we nog van dit duo? Een stukje Hendrix met 'Voodoo Child' en het sterke 'The Weight' van de Legendarische 'The Band'.

Crosby zijn 'Almost Cut My Hair' en Dylan zijn 'Blind Willie McTell' doen links en rechts lichte kreetjes ontstaan. Little Feat hun 'Willin' draagt David Ronaldo op aan Pete en Armand aka Big Bill die beiden in de zaal aanwezig zijn. Wanneer de heren afsluiten met Neil Young zijn 'Hey hey My My' is iedereen hier al in de juiste stemming en hebben David en Charly meer dan hun kunnen laten horen.

Na deze opwarming is het tijd aan mister Tony Joe White met enkel een drumstel aan zijn zijde. Deze tour staat in het teken van zijn laatst verschenen album 'Rain Crow', een plaat waarop hij zijn roots trouw blijft, en dat is uiteraard 'Swamp Rock'. 'Rain Crow' is een sterk album dat ons doet terugdenken aan de TJW uit de periode van 'Polk Salad Annie' en waarop de samenwerking met zijn zoon Jody een sterk geheel blijkt te zijn.

Het leek wel de intro te gaan worden van Emerson, Lake & Palmer toen hij in het bijna volledig in het donker gehuld podium kwam opgestapt en alleen aan één van zijn hits begon. Met een versie van 'Way Down South' leek het erop of we zouden klaar zijn voor een avondje TJW pur sang. Met de eigenheid van zijn zware baritonstem leek het of we hier allemaal afdwaalden richting swamps ergens in de bayou.

Vanaf dan kwam zijn drummer Bryan Owings hem vervoegen en dat het beste maatjes zijn konden we wel vernemen. Het heeft wel iets TJW op gitaar en harmonica enkel met drummer die dan de vettige boogie's nog extra dimensie meegaf. Ook met 'Roosevelt and Ira Lee' zat het nog snor en zag je de volledig uitverkochte 'Depot' meedeinen met deze lang vervlogen hits. Al heeft zijn album 'Rain Crow' degelijk materiaal toch leek het of hij met enkele nummers eruit begon af te dwalen. Akkoord den Tony is ook al 73 maar dit dipje kwam me toch wat te vroeg, als een 'Rainy Night in Georgia'. Gelukkig kon hij zich terug herpakken en het moment waar iedereen op zat te wachten brak aan.' Polk Salad Annie' kwam eraan en het refrein...'Gator’s got your granny, chomp, chomp' kon iedereen nog meezingen en zo werd het toch nog een avond vol sentiment en zijn we deze Tony Joe White toch nog altijd dankbaar voor de hits waarmee velen onder ons zijn opgegroeid.

Rest er ons nog de vraag hoe zou het met Michelle zijn...

 

more pics on